Eki begint te snappen dat we kunnen communiceren. Zo gaaf. Ik was bezig met een spons zijn piemel schoon te maken. Eerst vond hij dat prima, daarna niet meer. Om me te laten weten dat hij het niet zo geschikt vond wat ik deed, tilde hij heel voorzichtig een achterbeen op. Daar was ik zo blij mee. Ik ben uiteraard meteen gestopt met de spons! Later ging ik nog eens sponsen en opnieuw tilde hij heel zachtjes zijn achterbeen op. Daarna stopte ik helemaal met boenen. Dit is al veel beter dan 5 dagen terug toen hij zijn been met zeer hoge snelheid optrok toen ik iets deed wat hem niet beviel. Ik had hem ook gevraagd toen of dat ook anders kon, ha ha ha. Het antwoord is kennelijk ja.

Ons dagelijks wandelingetje door de wei gaat goed. Ik heb er een steeds beter gevoel over. Als ik stop begint hij ook heel goed te stoppen. Dat vind ik fijn. Ik zou bijna 2 rondjes gedaan hebben vandaag. Maar ik heb met mezelf afgesproken dat als iets heel goed gaat en mijn hoofd zegt: we doen het nog een keertje dat ik dan direct stop. Als iets goed gaat, is het tijd om te stoppen en niet om verder te gaan.

Tot morgen vriend! Ik tel de nachtjes dat je naar huis komt.