Archief van
Auteur: Roos van Kappel

Een vluchtdier dat aanvalt?!

Een vluchtdier dat aanvalt?!

De auto bracht me gisteren naar Almere waar ik de eer had op bezoek te gaan bij een paard. De eigenaresse, Brenda, had me een paar maanden geleden benaderd voor een telepathisch consult. Moet ik dit doen of niet doen vroeg ze. Koop ik dit paard of niet? Ik zei, dat komt wel goed. Gelukkig wisten we beiden niet op dat moment dat het ‘goed komen’ wel even zou duren. Ik liep de wei in om het paard gedag te…

Lees Meer Lees Meer

Paard en mens, een (on)mogelijke vriendschap?

Paard en mens, een (on)mogelijke vriendschap?

Waarom raken we als paardeneigenaar toch zo snel gefrustreerd? Waarom verliezen we steevast ons geduld als ons paard, bijvoorbeeld, steeds een paar stappen zet net als we onze voet in de stijgbeugel willen doen? Waarom hebben we de helft van ons salaris over voor het paard waar we zoveel van houden en waarvoor we het allerbeste willen maar worden we er gek van als ons paard schrikt van een container waar hij al minstens 10 keer langs gelopen is? Het…

Lees Meer Lees Meer

BlijPaard to the rescue

BlijPaard to the rescue

Het is zaterdagmiddag 13.16 uur als ik word gebeld door een paardentrainer met de mededeling dat er een paard van een lesklant de trailer niet uit durft. Bij de eerste poging om het paard eruit te krijgen, was het paard omgedraaid in de twee-paardstrailer en was uitgegleden. Om het paard niet met een slechte ervaring in de wei te zetten, hadden ze het paard terug in de trailer gezet om hem vervolgens goed uit de trailer te laten komen. Dat…

Lees Meer Lees Meer

Leider met zelfreflectie

Leider met zelfreflectie

Eén van de kenmerken van een goede menselijke leider is denk ik dat hij steeds aan zelfreflectie doet. Het probleem of de oplossing niet bij het paard zoekt maar bij zichzelf. Nadat ik hooi had gegeven en uitgemest had vanmorgen dacht ik even wat met Eki te gaan doen. Ik kwam met het halster de wei in en Eki zei, ik ga geloof ik even een stukje lopen. Waarop ik zei, je wandelt maar een eind weg maar ik blijf…

Lees Meer Lees Meer

Let the games begin

Let the games begin

Vandaag was Eki’s eerste hele dag thuis. Hoog tijd om te beginnen met zijn opleiding dus. Eki wordt opgeleid volgens Parelli Principes. Parelli bestaat in het beginsel uit 7 games. De eerste game is de friendly game. Wat kort gezegd betekent dat je het paard overal aan kan raken zonder dat hij zich bedreigd voelt of onzeker wordt. Dat zit bij Eki helemaal goed. Ik kan zelfs zijn piemel aanraken. Zowel met de hand als met de stick is hij…

Lees Meer Lees Meer

Eki is thuis!

Eki is thuis!

Vandaag was het Eki verhuisdag. Ik had de trailer in de rijbak gezet zodat Eki met zijn voetjes in het zand kon staan. Hij kent weinig en eigenlijk ook geen trailers. Dat is een groot voordeel. Druk op het halster met het halstertouw kent hij in ieder geval niet dus toen ik druk op het touw zette om hem voorwaarts te krijgen, schoot dat weinig op. 🙂 Emmertje voer was een prima oplossing. Iedere poging van hem om naar voren…

Lees Meer Lees Meer

Voetje opgetild

Voetje opgetild

Vandaag is het gelukt om beide voetjes op te tillen. Dat was nog nooit gelukt! 1 hoefje kon ik zelfs uitkrabben. Daarna dacht ik, dat doe ik bij de andere hoef ook nog even. Ja mooi niet dus! Verkeerd gedacht en dus ook geen goed antwoord. Ik bleef maar proberen zijn hoefje op te tillen. Zijn ogen draaiden op zwart en hij zou me nog bijten ook. Dat deed hij niet hoor maar dat was wat hij het liefste wilde….

Lees Meer Lees Meer

Stapje vooruit, stapje achteruit

Stapje vooruit, stapje achteruit

Het regende en het regende en het regende vandaag. Tegen de tijd dat Ineke en ik aankwamen op de wei vanavond was Eki doorweekt. Hij kwam meteen naar ons toe. Het arme paard was helemaal van slag en Right Brain. Voor de nieuwe volgers => Right Brain betekent dat het paard in de vluchtstand staat. Paarden worden snel right brain als ze trek hebben. Eki was nog te bang om te gaan eten. Onderweg naar de emmer gleed hij uit,…

Lees Meer Lees Meer

Vriend!

Vriend!

Ik was alleen naar Eki vanavond. Dat was wel fijn. Even saampjes. Bij aankomst op stal stond er een stevige wind. De andere paarden in de wei waren onrustig en de paarden op stal stonden ook een feestje te bouwen. Aangezien Eki’s benen al bijna helemaal goed zijn, bedacht ik al snel dat ik geen benen ging wassen vandaag. Alleen een beetje voeren en poetsen. Wat was het fijn bij hem. Terwijl hij stond te eten ging ik hem poetsen….

Lees Meer Lees Meer

De communicatie begint!

De communicatie begint!

Eki begint te snappen dat we kunnen communiceren. Zo gaaf. Ik was bezig met een spons zijn piemel schoon te maken. Eerst vond hij dat prima, daarna niet meer. Om me te laten weten dat hij het niet zo geschikt vond wat ik deed, tilde hij heel voorzichtig een achterbeen op. Daar was ik zo blij mee. Ik ben uiteraard meteen gestopt met de spons! Later ging ik nog eens sponsen en opnieuw tilde hij heel zachtjes zijn achterbeen op….

Lees Meer Lees Meer